یک چمدان حال خوب

ازصحن گوهرشاد داریم میایم بیرون به همسر میگم کاش میشد یه چمدون از این هوا و این جو ذخیره واسه روزهای تکراری و حوصله سربر تو خونه ببرم ...دلم واسه این هوا تنگ میشه زود .میگه عین من

ددر

میریم شب نشین که دلمون نسوزه نرفتیم شمال که از گرما بمیریم ...فردا هم میریم میدان امام دیزی و درشکه که بازم دلمون نسوزه نرفتیم شمال که از گرما بمیریم

پدرانه

بعداز سونو رفتیم طبقه بالا خونه مامانشون .به مامانش میگه حالا که دختر دار شدم تموم این درهای اتاقا از جا درمیارم چون پسرن همشون.
اینم از تاثیر تماشای فیلم هیس دخترها فریاد نمیزنند روی همسر

دختر

همسر هوس دیدن فیلم عروسیمونو کرده.به خداحافظی خونه ی بابا که میرسه فیلم، میگه از وقتی فهمیدم دختره خیلی به این لحظش فکرکردم.
بعداز دیدن این قسمت اشکم بند نمیاد هم واسه خاطرات هم واسه دخترم

خاطرات

جاری زنگ زده واسه آدرس یه باشگاه تیراندازی خوب...و من که بعد از دادن آدرس تموم خاطرات شیرین اون دوران مثل فیلم از جلوی چشمم عبور میکنه