جاده ی زندگی

به چیزهایی توی ته قلبت از همه تلنبار میشه و نمیتونی به کسی بگی وبی اختیار اشک میشن موقع خوردن بهترین غذایی که دوست داری و قلپ قلپ پشتش دوغ میخوری که بره پایین  وسط این حجم بغض که اشکها هم از پسش برنمیان...

یا انیس من لا انیس له...

خدایا تو از ته دلم خبرداری ...چی بگم...

***ایشالا نبینمتون وسط جمعی که حرفتونو به هیچکودومشون نمیتونین بزنین چون اون حجم بغضه یه قسمتش مربوط به اون آدمه...الهی غریب نشین جایی